Çikin Kurba

Saat 01:00, bir kaç adam var iskelede,
Herkes birisini bekliyor ve her birisi bir köşede,
Bir de bir kurba var, hemen iskele babasının üzerinde.
Sisli bir gece, hafif soğuk var ve biraz ürpertetircesine!
Yanaşıyor işte gemi, hareketlendi birden iskele,
Bir kurbağa kaldı geride ama onunda gözleri gemide,
Kurba dedimse, çikin bişey yani, nerden girdiyse bu şiire?
İniyor yolcular bir bir, ellerinde bavul dolusu hayalleriye,
Ve her hayal kavuşuyor bir bir bekleyenine.
Kalabalık yürüyorken "cork" diye bir ses!
Yoo! Çikin kurba değil o, kenarda kalmış çürük bir domates!
İskele boşalıyor işte,
Bir çikin kurba bir de küçük bir kız kaldı geride.
Yürüdü kız yavaş yavaş, döndü baktı gemiye,
Sonra çikin kurbaya yöneldi niyeyse?
Çükün kurbanın gözleri büyüdü, başladı titremeye,
Küçük kız, hızlandı ve yanaştı iyice,
Uzattı elini çikin kurbaya, yanaştırdı çikini göğsüne,
Baktılar biraz uzunca,
Küçük kız kurbanın, çikin kurba kızın gözlerine,
Uzattı dudaklarını küçük kız,
Öptü çikin kurbayı, onu çok özlemişcesine!
Birden ışıl ışıl oldu tüm iskele, şaşırdı şair bu işe!
Bir baktı ki; Çikin olmuş bir prens!
Küçük kız olmuş prenses! Vay be!
Yalan değil tüm bunlar,
Bakıyorum inanmıyorsun, söyle niye?
İnanmassan atla bir gemiye, gel bu iskeleye,
Çikin kurbayı, küçük kızı bulamassın ama,
Dilden dile dolaşan hikayeleri yayıldı her yere...