Aldırdım..Sinirlerimi :)

Sinirlerimi aldırdım..
Yıl kaçtı, bilmiyorum.
Sanırım, bir yaz sabahıydı…
Güne uyandığımda, yine aynı yerdeydim.

Belki ben, ben değildim, bilmiyorum.
Bunu anlamak için, bir süre konuşmam gerekti kendimle..içten içe
Konuştuk..
Sonra anlaştık, kendi aramızda..

İkiye bölünelim dedik..
Biri yaşasın bu dünyayı, diğeri umursamasın hiçbir şeyi..
içinde neyse, bildiği de o olsun, inandığı da..

Sevgi böyle bir şekil aldı içimde bu konuşmadan sonra..
Böyle umarsız..böyle akışına..

Hiç kimse değişmez bu fani dünyada..Değişmek isteyenler bile..
Kural bu..ne doğduysan, onu yaşarsın..

Hüzünlü..
Sinirli..
Alıngan..
Ürkek..
Cesur..

Farklı olmak istersin “O sevsin” diye
Olamazsın..

“O farklı olsun” istersin daha çok seveyim diye
Bulamazsın...

Kızsan da değişmez hiçbir şey..
En fazla “alışırsın”…

Bu alışkanlık seni boğduğunda da ,

“Sinirlerini aldırırsın”

Ne mi bu şimdi?
Ne mi anlattım?

Çok mu önemli ?

Sevgiyle... :)

Mel